#OS2012

Ik ben geen sportfan. Niet om te doen en eigenlijk ook niet om te kijken. Van de Olympische spelen vind ik turnen nog wel leuk maar nou ook weer niet zo dat ik aan de buis gekluisterd zit. Nou ben ik wel een Twitterfan en dus komt de hashtag #OS2012 onherroepelijk voorbij.

Ik ben te lui om uit te zoeken hoe ik dat blokkeer, en eigenlijk vind ik het stiekem ook wel leuk om te lezen, want ik blijf toch op de hoogte van de Nederlandse overwinningen. Nét of ik het echt kijk. Nou verbaast het mij hoeveel “ik-ben-ineens-een-sportliefhebber” mensen ik ineens volg. Het is net het EK, ineens lijkt iedereen fan. Ik kon vanmiddag van minuut, wat zeg ik, van seconde tot seconde volgen hoe Marianne Vos hoogstwaarschijnlijk ging winnen. Dat ging ongeveer in deze trant:

“Nou daar gaat ze”
“Kom op Marianne, je kunt het”
“Het is nog helemaal niet zeker dat ze gaat winnen”
“Met haar instelling wint ze gewoon goud, klaar”
“KOM OOOOOPPPPP!!!!”
“Zet m opppp!!!”
“Jaaaaaaaaa wat gaat ze goed”
“Ja….ja…ja! Ja!!!!!!!!!!!!!”
“Wat een geweldige eindsprint!!”
“Verdiend!!!”
“Wat blijft ze daar cool staan he”
“Och nou moet ik ook huilen”

En alles hierboven vertienvoudigd in diverse vormen en combinatie. Ik vind het mooi, sport verbroederd en ondertussen kijk ik lekker een of andere foute MTV-marathon. #oeps