Verbroedering in tijden van crisis

Toen er op dinsdagavond om 20.00 door heel het land applaus klonk voor onze zorgmedewerkers brak ik een beetje. Het drong ineens fysiek hoorbaar tot mij door dat we met zijn allen in de huidige omstandigheden zitten en dat saamhorigheid ons daarbij zal helpen.

Uiteraard was er ook kritiek op het klappen, want daar verdienen de zorgmedewerkers geen euro meer mee, maar ik denk dat het bijdroeg aan meer dingen dan dat. Een stuk bewustwording, samen de strijd aangaan, kunnen laten zien dat we er zijn en een soort van sociaal samenzijn zonder dat we samen zijn.

Zelfde schuitje

Het viel mij de laatste dagen op dat we soms zoeken naar een schuldige, of een leider, of dat het een soort wedstrijd is wie het meeste last van de coronacrisis ondervindt. Maar het feit is dat iedereen op zijn eigen manier last heeft van de crisis. Of dat nou de oudere is die in een risicogroep zit, de bakker om de hoek, de supermarkt, de mensen die het al financieel zwaar hadden, of die dat nu krijgen, de mensen die niet goed alleen konden zijn, iedereen. De mensen die thuis kunnen werken zouden willen dat de kinderen hen even niet afleiden. En de mensen die alleen wonen zouden willen dat er mensen in huis waren om mee te knuffelen.

Positief nieuws

En ik merk dat ik vooral behoefte heb aan de nieuwsberichten over de mooie initiatieven die ook ontstaan. Ik zit zonder werk en was net weer begonnen met solliciteren, maar het brengt mij niet verder als ik in angst ga leven hoe het verder moet. Ik denk dat het goed is om, hoe moeilijk deze tijd ook is, te beseffen dat het misschien niet altijd maar groter/duurder/verder/hoger/beter hoeft in het leven. Dat we meer voelen wat we nodig hebben, en dat we merken waar het nou echt om draait. Ik dacht zelf bijvoorbeeld al aan de mensen die ik veel te lang niet geknuffeld heb, en nu kan het even niet meer… En iedereen heeft juist nu behoefte aan een vorm van connectie.

Kijk eens om je heen naar de mooie dingen die nu gebeuren

Ik zag:

  • horeca die moesten sluiten maar wel hun voorraad naar de voedselbank brachten
  • de koffietent om de hoek die van zijn deur een loket heeft gemaakt zodat hij veilig koffie-to-go kan schenken
  • sportscholen die hun work-outs nu aanbieden in online filmpjes zodat je thuis kan sporten
  • een ontwerper die live een uurtje tekenles gaf op Instagram
  • tips voor online spellen, pubquizzen en platformen om samen te komen met je vrienden
  • oproepen om een kaartje te sturen naar jarige kinderen of ouderen
  • mensen die bijspringen in zorg, boodschappen of sociale contacten
  • Twitter-dmgroepen om mensen samen te brengen die alleen wonen
  • Online liveconcerten van muzikanten die thuis zitten
  • mooie plaatjes van de natuur die in heel de wereld een klein beetje tot rust komt

Wat deed ik zelf?

Zo heb ik zelf via skype gegeten met mijn eetclub, downloadde ik de app Houseparty om spelletjes te spelen terwijl je een videoverbinding hebt, kocht ik een online cursus om de eigen stylist in mijn kledingkast uit te hangen, heb ik heel vaak met mijn ouders gebeld, nam ik contact op met vrienden die ik al veel eerder had willen spreken en pak ik nu het schrijven weer op :). Wat ook nog fijn is om te doen?

Ik realiseer mij overigens heel goed dat thuis blijven niet hetzelfde is als eeuwige vrije tijd. Veel mensen moeten gewoon werken en zorgen. Ik heb de “luxe” dat ik mij als introvert in mijn eentje goed kan vermaken. Maar ik hoop dat wij met zijn allen een beetje meer met de dag kunnen gaan leven en deze tijd gebruiken om een beetje verbinding met onszelf en anderen te vinden. En wat creatiever gaan zijn wat betreft werk, vrije tijd, sociaal contact én het blijven inspireren van je hersenen :).

Meer tips? Deel ze! Succes en een digitale knuffel :).

Een gedachte over “Verbroedering in tijden van crisis”

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.