Tag: sfeer

#30songs Dag 11: Een liedje van je favoriete band

3 reacties

Bron: musicradar.comHet is niet zo moeilijk om mijn favoriete band te kiezen. Dat is namelijk Coldplay. Het is echter onmogelijk om maar één liedje van mijn favoriete band te kiezen. Wat een kwelling! Eerst maar even over Coldplay dan…. deze band raakt bij mij altijd de goede snaar. Er zijn bands van wie ik de muziek bij bepaalde stemmingen niet op moet zetten, maar Coldplay past voor mij altijd bij welke sfeer dan ook. Ik ben gek op de mooie overgangen in hun liedjes, de teksten en op (daar gaan we weer) de gitaarloopjes. Ik ga gewoon weer aftellen, want ik heb een paar pareltjes in mijn hoofd die ik jullie niet wil onthouden. Ik heb trouwens nu niet gekozen voor de overbekende nummers van Coldplay.

Op nummer 3: Lost, omdat dit nummer zo’n prachtige tekst heeft, echt de moeite waard om even in je op te nemen. Neem bijvoorbeeld: “Just because I’m hurting, doesn’t mean I’m hurt”. Dat is toch prachtig. Voor mij staat het voor iets in de trant van dat niet alles is wat het lijkt.

Op nummer 2: 42, vanwege de muzikale overgangen in de muziek. Het nummer heeft een droevige ondertoon, maar het nummer verandert halverwege van toon. De aanzwellende muziek na het tweede refrein, de instrumenten die vervolgens knallen, de veranderde stem en het daarna weer ingetogen einde, ik vind dat een knap staaltje muzikaliteit.

Op nummer 1: Warning Sign. Dit nummer is prachtig, gevoelig en herkenbaar. Het kan mij keer op keer ontroeren. Het gevoel dat je iets hebt laten gaan en daar spijt van hebt, dat je de mooie dingen niet hebt gezien en dat je dat nu mist. Ik denk dat iedereen dat weleens heeft ervaren.

Songtekst:

A warning sign
I missed the good part, then I realized
I started looking and the bubble burst
I started looking for excuses
Come on in
I’ve gotta tell you what a state I’m in
I’ve gotta tell you in my loudest tones
That I started looking for a warning sign

When the truth is
I miss you
Yeah the truth is
That I miss you so

A warning sign
It came back to haunt me, and I realized
That you were an island and I passed you by
When you were an island to discover
Come on in
I’ve gotta tell you what a state I’m in
I’ve gotta tell you in my loudest tones
That I started looking for a warning sign

When the truth is
I miss you
Yeah the truth is
I miss you so
And I’m tired
I should not have let you go

Oooooooo

So I crawl back into your open arms
Yes I crawl back into your open arms
And I crawl back into your open arms
Yes I crawl back into your open arms

Bron: songmeanings.net

Wil je meer weten over de 30 Day Song Challenge? Een stukje uitleg.

Kramperen en Lowlands

1 reactie

wcrolAls iemand mij vraagt van welke muziek ik houd dan past veel daarvan in het Lowlands-rijtje. Het zou dus niet heel verwonderlijk zijn als ik daar minstens 5 keer geweest zou zijn. En in theorie lijkt mij dat best heel leuk hoor. De sfeer, de relaxte mensen, de hoeveelheid activiteiten en muziek, zonnetje, wijntje, biertje, sfeertje. Maar toch ben ik nog nooit gegaan.

Ik heb namelijk een bloedhekel aan kamperen. En dan niet een beetje, want dan zou ik mij er nog wel doorheen slaan voor die paar dagen. Maar ik word er gewoon onuitstaanbaar van. Ik heb het geprobeerd hoor, vroeger op schoolkamp bijvoorbeeld. Toen vond ik het al niks. Sowieso regende het altijd, lag je op een matje wat geen matje werd, was het ‘s nachts steenkoud en moest je in het donker een wc zien te vinden. En als je dan weer in je tent lag moest je alweer, van de kou. En slapen ho maar. Ook later heb ik het nog weleens geprobeerd maar ik heb er nog nooit de voordelen van kunnen zien.

Op Lowlands is het, schat ik, nog een graadje erger. Hutje-mutje met je tentje in de menigte, bang zijn om je eigen tent niet meer te kunnen vinden, veel herrie om je heen, smerige wc’s, niet douchen, verzopen modderpoelen door de regen of -dit jaar- heel veel plakkerige warmte. Zomaar wat dingen die door mijn hoofd schieten. Tel daarbij op dat ik echt geen vrolijk mens ben als ik niet slaap plus dat ik bij een gemiddeld concertje al rugpijn heb van het lange staan.

Natuurlijk heb ik mijzelf de vraag gesteld of ik het niet toch eens moet ervaren. Voor 1 keertje. Maar ik ben tot de conclusie gekomen dat ik dat mijzelf en mijn medemens niet ga aandoen. In plaats daarvan geniet ik wel met volle teugen van live-uitzendingen die de hele dag te zien zijn. Ik geniet van de mensen in beeld die genieten. Met mijn eigen
wijntje. Ik zie de artiesten tenminste altijd van dichtbij.