Categorie: Persoonlijk

kerstboom

Ga je mee?

2 reacties

Hij had zich nog nooit zo eenzaam gevoeld. Liggend op koude tegels. Al dagenlang. Hordes met mensen die langs liepen en hem af en toe oppakten, heen en weer schudden en weer neergooiden. “Deze is niet goed genoeg”. Er werd soms naar hem gelachen. Honend. Hij was niet groot genoeg en niet sterk genoeg. Zijn lichaam was kromgegroeid. Naast hem lagen glanzende, brede en symmetrische soortgenoten. Stralend werden zij opgepakt, vastgehouden en meegenomen. Hij voelde zich somber. Zijn ledematen deden pijn. Hij voelde zich langzaam klein worden, als er bij het neergooien weer een stukje van zijn ziel afbrak.

Lees verder →

Puur

2 reacties

Ik zit in de bus. Bij de volgende halte stapt een moeder met haar zoontje in. “Kijk ik heb een muts, kijk ik heb een muts!”, roept het kereltje met pietenmuts op enthousiast naar de buschauffeur. Deze lacht. De sfeer ontdooit. De oudere vrouw naast mij lacht en ik ook. Het raakt ons. Het moment is alweer voorbij maar we raken aan de praat.

Lees verder →

Verandering zoekt verandering

1 reactie

Ik vraag mij af hoe dat komt. Dat je een paar jaar lang denkt en zoekt naar wat je denkt dat je zou moeten vinden of zijn. Omdat je dat nou eenmaal bedacht had. En dat wanneer je dat eenmaal hebt dat dat alleen maar meer wensen en verlangens in gang zet. Het zorgt in ieder geval voor onrust de laatste tijd. Ik zie overal kansen in, of onmogelijkheden ook wel misschien.

Lees verder →

Je werd van mij

Een reactie plaatsen

Ik wist al een tijdje dat ik je wilde hebben, dat ik naar je verlangde. Ik wist toen nog niet of het mij gegund was dat het wederzijds was. Ik heb je van een afstandje bekeken en mocht zelfs een stukje van je innerlijk zien. Ik was toe aan een tijdje alleen zijn, naar zelfstandigheid, dingen voor mijzelf ontdekken. Ik had een drukke tijd achter de rug. Maar toch was ik op zoek naar geborgenheid. En daar was jij, die dat allemaal ondersteunde zonder opdringerig te zijn.

Lees verder →

herkenning

Herkenning

Een reactie plaatsen

Als ik je zie staan op het station gaan mijn hersens al in werking. In de trein kruisen onze blikken elkaar, om vervolgens te kijken en weer weg te kijken. Volgens mij frons ik omdat ik nadenk. Ik kijk opnieuw en je kijkt terug. Die paar seconden van priemende blikken lijken heel lang te duren. Jij praat ondertussen door met je medereiziger en ik met de mijne. Ik merk dat ik mij niet meer kan concentreren op mijn gesprek. Elke keer dat ik je aankijk kijk je terug maar er verandert verder niets. Mijn mond beweegt om iets tegen je te zeggen maar doet het niet. Met een laatste blik stap je uit bij het volgende station. Ik blijf zitten. We kennen elkaar ergens van… maar wáárvan?

Lees verder →

Eindejaarsoverpeinzing

14 reacties

2013 was een vreemd jaar. Het was het jaar waarvoor ik in 2012 had voorspeld dat het mijn jaar ging worden. Het jaar waarin ik weer een nieuwe baan zou hebben, waarin ik weer op vakantie zou gaan, waarin ik niet meer allerlei obstakels zou tegenkomen wanneer ik iets wil, minder nadenken meer doen, meer rust vinden, meer uitjes, meer… Want nu was het mijn beurt weleens toch? 2013 voelt nu vooral als het jaar van stilstaan en overpeinzen.

Lees verder →

Verstrijken van tijd

1 reactie

Vandaag was ik verbaasd vanwege het nieuws over de 74-jarige vrouw in Rotterdam die tien jaar lang dood in haar eigen huis heeft gelegen. Los van het feit dat het geen postbode of deurwaarder of meteropnemer al die tijd opviel dat er misschien wat veel post van eventueel onbetaalde rekeningen lag, vind ik het bijzonder hoe de tijd al die tijd verstreken is. Lees verder →

Zoektocht

1 reactie

Ik ben redelijk gefascineerd door zoektochten en de verhalen of geschiedenis erachter. De televisie heeft daar een aardig handje bij geholpen. Zo kijk ik al zo lang ik mij kan herinneren naar Spoorloos, liep ik stage bij Memories en ben ik gefascineerd door DNA Onbekend of De Reünie. Ik vind het mateloos interessant om de drijfveer te horen van de zoekende, of de reden dat dingen zo liepen van de gezochte. Wat hoopt iemand (terug) te vinden, wat mist iemand, wat betekent familie voor iemand die hen nog nooit ontmoet heeft, waarom wil je een oud-geliefde terugzien die je misschien wel straal voorbij zou lopen omdat je hem of haar niet zou herkennen.

Lees verder →

Herfst

4 reacties

Eigenlijk heb ik een bloedhekel aan de herfst. De vreselijk hoosbuien met windstoten, het bijbehorende zeiknat regenen als je dacht dat het wel even droog bleef. Paraplu’s die kapot gaan. Treinen die niet rijden. Het twijfelen of de verwarming weer aan moet. Niet weten welke jas je aan moet. Afscheid nemen van een terrasje pakken en ijsjes eten. De eerste pepernoten in de winkel zien liggen en stiekem uitrekenen hoe snel het alweer kerst is. Terugdenken aan jaar 2013 dat alweer voor driekwart om is. En dat terwijl het vorige week nog bijna 30 graden was. Aangezien de lente pas in juni begon mag de zomer wel tot en met oktober duren. Lees verder →